Qoz-fındıqla zənginləşdirilmiş və şərbətlə dadlandırılmış laylı xəmir desertlərindən olan paxlava bir çox mətbəxlərdə, xüsusən də Azərbaycan və Türkiyədə mühüm yer tutur.
Həm Azərbaycan, həm də Türkiyə paxlavasının oxşar cəhətləri olsa da, onların hazırlanması, təqdimatı və inqrediyentlərindəki nüanslar onların zəngin mədəni mənşəyini əks etdirən valehedici kulinariya fərqliliyini vurğulayır. Bu bloq hər birinin özünəməxsus xüsusiyyətlərini araşdıraraq, bu iki variasiyanın niyə və necə fərqləndiyinə dair fikir verir.
Beynəlxalq Tanınması
Azərbaycan, Yaxın Şərq, Cənubi Asiya və Balkanların mətbəxlərinin bir hissəsi olan Azərbaycan paxlavası bu müxtəlif mədəniyyətlərin qarışığını əks etdirən köklərə malikdir. Bu bölgələrdə geniş populyarlıq qazanmasına baxmayaraq, Avropa Komissiyası paxlavanı 8 avqust 2013-cü ildə türk mədəni ənənələri ilə dərin bağlılığını vurğulayaraq, xüsusi olaraq türk mətbəxinin irsi kimi tanıdı.
Türkiyədə paxlava sadəcə desert deyil, qonaqpərvərliyin, sənətkarlığın və ənənənin rəmzidir. Tez-tez qonaqlara qarşılanma jesti kimi təqdim olunur və demək olar ki, hər bayramda istehlak olunur. UNESCO tərəfindən tanınan qastronomiya şəhəri olan Qaziantep şəhəri paxlava ustası və ya “usta”nın məharətinin nəsildən-nəslə ötürüldüyü bu şirniyyatı ilə xüsusilə məşhurdur.
Tərkibi və Hazırlanması
Azərbaycan və türk paxlavaları arasındakı əsas fərq onların tərkibində və qatlanma üsullarındadır. Azərbaycan paxlavası adətən bölgədə daha bol olan qoz-fındıq qarışığından istifadə edir. Xəmir təbəqələri tez-tez hil ilə infuziya edilir, onu türk versiyasından fərqləndirən fərqli bir ətir və ləzzət əlavə edir.
Bunun əksinə olaraq, xüsusən Türkiyənin ən yaxşı paxlavası istehsalı ilə tanınan Qaziantep bölgəsində püstədən bol istifadə etməsi ilə məşhurdur. Türk versiyasında qoz və ya qoz-fındıq qarışığı kimi çeşidlər də ola bilər, lakin daha çox şərbətin teksturasına və şirinliyinə diqqət yetirərək, təmizlənmiş kərə yağı və daha az tələffüz edilən ədviyyat profilindən istifadə adi haldır.
Şərbət və Bal İstifadəsi
Ayrılan başqa nüans isə dadlandırıcıdır. Milli şirniyyatımız tez-tez daha yüngül şərbətdə isladılır, bəzən bal ilə zənginləşdirilir, bu da onu ənənəvi olaraq hər təbəqəyə yaxşıca hopduran daha ağır, şəkər əsaslı şərbətdən istifadə edən türk versiyasından daha az şirin edir və ona çox şirin bir son verir.
Mədəni əhəmiyyəti
Azərbaycanda paxlava adətən yazın gəlişini simvolizə edən Novruz bayramında hazırlanır. O, mədəni və tarixi əhəmiyyəti əks etdirən simvolik bəzəklərlə diqqətlə hazırlanmışdır. Olduqca mürəkkəb ola bilən hazırlıq prosesi ailə üzvlərini, xüsusən də ev təsərrüfatının qadınlarını əhatə edən sosial fəaliyyətdir.
Nəticə
Hər iki xalqın sözügedən şirniyyatında qoz-fındıq, filo xəmiri və şirin şərbətin əsas elementlərini paylaşsa da, onların fərqli ləzzətləri, teksturaları və mədəni mənaları onların unikal tarixi və regional təsirlərini əks etdirir. Kulinariya həvəskarları üçün bu fərqləri araşdırmaq təkcə desertin dadına baxmaq deyil, mədəni irsin bir parçasını yaşamaqdan bəhs edir.
Sözügedən milli şirniyyatımızda hil qatlarına, istərsə də türk paxlavasının zəngin, püstə ilə doldurulmuş təbəqələrinə meyl etməyinizdən asılı olmayaraq, hər biri öz mədəniyyətlərinin ruhuna unikal bir pəncərə təqdim edir. Növbəti dəfə bir parça şirniyyatdan ləzzət alanda, hər təbəqədə bişmiş tarix və adət-ənənələr haqqında düşünün və bu şirin, zəngin hekayələrdən dadmaq üçün daha çox şey tapacaqsınız.